Als je gelooft in alverzoening dan hang je een dwaalleer aan, zegt de meerderheid van wat zich christendom noemt. Alverzoening is met recht: vloeken in de kerk. Het bizarre hiervan is dat de term alverzoening rechtstreeks ontleend is aan de Schrift, namelijk aan Kolossenzen 1:20, waar letterlijk staat:
Kolossenzen 1
20 en door Hem het al te verzoenen, tot Hem, hetzij wat op de aarde is, hetzij wat in de hemelen is, vrede makend door het bloed van Zijn kruis.
verzoening van het heelal
In dit vers vinden we in het Grieks de term apokattalaxai ta panta en dat betekent: (wederzijdse) verzoening van het al. Deze verzoening van het (heel)al is een vloek voor godsdienstige mensen. Het kruis van Christus, dat ook in Kol.1:20 wordt genoemd, is volkomen toereikend en maakt een einde aan alle menselijke inspanning. Dat is voor religieuze mensen een aanstoot en struikelblok (1 Kor.1:23).
Het wordt nog gekker als je kijkt wat voor woorden men wel gebruikt in het godsdienstig jargon. Woorden waarmee men de godsdienst wél “inhoud” geeft, zoals: drie-eenheid, hel, verdoemenis, hellestraf, enz.
Dit zijn stuk voor stuk termen die in de Schrift niet voorkomen. Het zijn termen die echter algemeen gangbaar zijn in de “christelijke” wereld.
De waarheid wordt in ongerechtigheid ten onder gehouden (Rom. 1:18). Men geeft zich uit voor wijzen, maar is dwaas geworden (Rom. 1:22). De hoop van het evangelie (Kol. 1:23), namelijk de verzoening van het heelal, wordt weggezet als dwaalleer en men verkiest woorden van menselijke wijsheid (1 Kor. 2:13) boven de woorden van God.
gezonde woorden
Woorden uit de Schrift zijn gezonde woorden. Ze hebben kracht en zijn door God geïnspireerd, God geademd, zoals dat letterlijk staat in 2 Timotheüs 3:16. Zodra je zaken uit de Schrift moet verklaren met woorden die niet uit de Schrift komen, is het risico groot dat je naast de waarheid zit.
2 Timotheüs 1:13
13 Heb een patroon van gezonde woorden, die jij van mij hoort, in geloof en liefde die in Christus Jezus is.