Velen vragen zich af of er leven is ná de dood. Als je eenmaal weet wat écht leven is, vraag je je af of het leven zoals wij dat kennen wel leven is, of dat leven het wel waard is om leven genoemd te worden. Het houdt immers op.
écht leven
Het evangelie is een boodschap van leven, wat je eigenlijk zou moeten schrijven met allemaal hoofdletters. Het is een boodschap van leven, dat onvergankelijk is. Wat wij hier leven noemen, is een zwakke voorafschaduwing van het werkelijke leven, dat nooit ophoudt. De bijbel zegt ook dat de mens ongeveer zeventig jaren gegeven zijn, als we sterk zijn tachtig jaren (Ps.90:10). Het stelt niet veel voor en de neergaande lijn wordt al snel ingezet. De bijbel noemt dit geen leven, maar sterven.
1 Korinthe 15
22 Want net zoals in Adam allen sterven, zo zullen ook in Christus allen levend gemaakt worden.
stervende zijn
Sterven staat hier in een bedrijvende werkwoordsvorm, het gebeurt nu. Zoals Paulus een paar verzen verder zegt: “Ik sterf elke dag” (vers 31). Maar zij die sterven, of “stervende zijn”, zullen in Christus allen levend gemaakt worden. Met welk leven? Met dat van Christus, de Eersteling. Hij is de Eerste die onvergankelijk leven ontving, leven dat de dood achter zich heeft. Leven in onvergankelijkheid, heerlijkheid en kracht (vers 42 en 43)!