twee paar stenen tafelen
Als het volk Israël door God uitgeleid is uit Egypte, verblijven zij bij de berg Sinaï en Mozes gaat de berg op om van God de wet te ontvangen. In Exodus 32 lezen we de geschiedenis van het gouden kalf.… Lees verder
Als het volk Israël door God uitgeleid is uit Egypte, verblijven zij bij de berg Sinaï en Mozes gaat de berg op om van God de wet te ontvangen. In Exodus 32 lezen we de geschiedenis van het gouden kalf.… Lees verder
In de eerste helft van 1 Samuël 16 vinden we de geschiedenis van de zalving van David. In het geheim wordt David tot koning gezalfd, want dit moet voor koning Saul verborgen blijven. Vanaf dat moment wordt ‘de geest vaardig… Lees verder
In deze blogs bespreek ik vers voor vers de brief van Paulus aan Filemon. Deze brief is één van de brieven van Paulus die niet primair gericht is aan een ecclesia, maar aan een persoon. Het is de kortste brief… Lees verder
1 Korinthe 7 is een lang hoofdstuk waarin Paulus ingaat op allerlei vragen van de Korinthiërs, die zij hadden over het huwelijk(sleven), relaties, echtscheiding, hertrouwen, enz. Waar het gelovigen betreft, zou scheiding geen optie zijn (7:10), want een huwelijk is… Lees verder
In de vorige blogs wees ik op de overeenkomsten tussen Mozes en Christus en dat Mozes een voorafschaduwing is van Christus. Tot Mozes werd al door God gezegd dat er Iemand zou komen naar wie het volk zou horen. Het… Lees verder
Afgelopen zondag tijdens een bijbelstudie die ik gaf over de zalving van David, legde ik een verband met een andere bijbelse figuur: Mozes. Beiden waren schaapherder. Ik wees daarbij op iets opmerkelijks in de geschiedenis van Mozes dat maar zelden… Lees verder
De naam Mozes betekent: uit het water getrokken. Mozes’ ouders leefden in slavernij in Egypte en de Farao wilde de groei van het onderworpen volk Israël beperken door alle jongetjes die geboren werden te doden, door ze in de rivier… Lees verder
In 1 Samuël 16 vinden we de geschiedenis van de zalving van David. Samuël wordt er op uit gestuurd om een zoon van Isaï tot koning te zalven. Dit moet echter in het geheim gebeuren, want op dat moment is… Lees verder
Zoals elke brief van Paulus, eindigt ook deze brief met wat groeten die Paulus overbrengt van medestanders, die ook een band met Filemon hebben. We lezen ook nog in het slot dat Paulus verwacht spoedig uit zijn gevangenschap losgelaten te… Lees verder
Paulus was zeer dankbaar voor Filemon. Hij hoorde in zijn gevangenschap over Filemons liefde en trouw tot de Here Jezus en alle gelovigen (:5). Uit de brief komt naar voren dat er een zeer sterke band was tussen hen. Ze… Lees verder
In het vorige vers zagen we al dat Paulus een beroep doet op de gemeenschap die er is tussen hemzelf en Filemon. Nu Onesimus een gelovige is, behoort hij tot dezelfde eenheid. Paulus roept Filemon op om Onesimus aan te… Lees verder
Paulus noemde Filemon in vers 1 al onze medewerker (>samen-werker). Ze waren één in Christus en beleefden dat ook in hun bediening. Paulus als apostel en Filemon die zijn huis had opengesteld voor de ecclesia. Paulus benadrukt deze eenheid nog… Lees verder
De volgende verzen zijn ongetwijfeld het hoogtepunt van het betoog van Paulus. Sommigen hebben onterecht uit vers 16 geconcludeerd dat Paulus een beroep doet op Filemon om Onesimus te ontslaan van zijn status als slaaf en dat hij hem verzoekt… Lees verder
Het houden van slaven is niet iets dat nog maar een paar honderd jaar geleden is uitgevonden, maar vinden we terug in allerlei oude culturen. Zo ook in de tijd dat Paulus de brief aan Filemon schreef. Opmerkelijk is dat… Lees verder
Onesimus was weggegaan bij zijn eigenaar Filemon en was bij Paulus terecht gekomen. Hij kon Paulus niet zomaar tegengekomen zijn, want die zat op dat moment gevangen. Dus moet hij Paulus hebben opgezocht. Wat de reden voor zijn bezoek aan… Lees verder
Na het eerste gedeelte van de brief, dat we zouden kunnen samenvatten als opschrift, groet en dankwoord, komen we nu tot de kern van Paulus’ betoog. Hij gaat spreken over zijn eigenlijke onderwerp, de reden dat hij Filemon schrijft: zijn… Lees verder
Paulus had in zijn gevangenschap gehoord van de liefde en het geloof van Filemon en dat stemde hem tot dankbaarheid. In zijn gebeden dankte hij God altijd voor Filemon (:4). In vers 1 zagen we al dat Paulus Filemon onze… Lees verder
Net zoals de groet van genade en vrede zo kenmerkend is voor de brieven van Paulus, is dat ook zijn dankzegging aan het begin van elke brief. We vinden dit in bijna al Paulus’ brieven, uitgezonderd de Galaten brief, wat… Lees verder
Nu volgt de gebruikelijke groet, die we vinden in alle brieven van Paulus, behalve in de Hebreeën brief, als we die tot de brieven van Paulus mogen rekenen. Alleen in beide Timotheüs brieven voegt Paulus naast genade en vrede nog… Lees verder
De brief is weliswaar primair gericht aan Filemon, maar daarnaast ook aan de leden van het gezin. En daar komt nog bij dat deze brief ook gelezen zou worden in de ecclesia die samenkwam in het huis van Filemon, waarvan… Lees verder