In Mattheüs 22 vinden we de gelijkenis van de bruiloft, waarin een koning een bruiloft bereidt voor zijn zoon. De koning zendt meerdere keren zijn dienstknechten erop uit om hen die uitgenodigd zijn voor de bruiloft, te roepen, maar zij willen niet komen. Vervolgens roept hij anderen tot de bruiloft en die komen wel, zodat de bruiloftszaal alsnog vol wordt.
Later blijkt er iemand in de bruiloftszaal te zijn, die daar niet hoort. Hij wordt uitgeworpen, in ‘de buitenste duisternis’, waar zal zijn ‘wening en knersing der tanden’. Begrippen die meestal misverstaan worden en worden toegepast op een ‘hellestraf’.
En wat dacht u van de uitspraak: “Want velen zijn geroepen, maar weinigen uitverkoren”, die ook iets heel anders blijkt te betekenen dan men er meestal van zegt.
In deze studie willen we de betekenis van deze gelijkenis onderzoeken. Als we die plaatsen in de tijd en samenhang waarin het thuis hoort, zullen we vanzelf ook bovenstaande begrippen verstaan.