In het spiritisme gelooft men dat er contact kan zijn met overledenen. Men streeft ernaar om in contact te komen met doden, waarbij men verschillende manieren gebruikt om de doden ‘op te roepen’. We hebben in de voorgaande blogs gezien dat de doden niet leven, ook niet op een andere plek. In de dood is er geen communicatie, slechts stilte.
de doden zwijgen
Maar er zijn wel degelijk ervaringen, waarbij mensen die doden oproepen, contact lijken te krijgen met de doden. Ook in de bijbel vinden we daar een voorbeeld van, waar we later nog op in zullen gaan. Maar de doden zwijgen (Ps.31:17; 115:17), dus bij spiritisme wordt er niet echt met de overledene gesproken, maar met demonen die zich uitgeven voor de dode. De Schrift veroordeelt het streven naar het spreken met de doden dan ook op scherpe wijze.
Leviticus 19
31 Het moet niet zo zijn dat jullie je wenden tot de mediums of tot de helderzienden, het moet niet zo zijn dat jullie ze zoeken, om door hen verontreinigd te worden: Ik ben JAHWEH, jullie God.
geesten van doden
Wat hier vertaald is met mediums, wordt in de NBG vertaald met geesten van doden en in de Herziene Statenvertaling met dodenbezweerders. Ook worden helderzienden genoemd, dat zijn waarzeggers.
Wie met doden wil spreken zoekt naar iets dat de mens niet kan, de doden zijn niet meer en zijn verleden tijd. En ook over de toekomst kan een mens niets zinnig zeggen. Wie daarnaar streeft, wordt verontreinigd, zegt dit vers. Ik ben JAHWEH, jullie God, staat er dan achter. Er is er namelijk maar Eén die de doden tot leven kan en zal wekken en er is er slechts Eén die in staat is over de toekomst te spreken, en dat is God (Jes.46:10).
Deuteronomium 18
10 Onder u zal er niemand worden gevonden, (…) die waarzeggerij pleegt, geen wichelaar, uitlegger van voortekenen, of tovenaar,
11 geen bezweerder, niemand, die de geest van een dode of een waarzeggende geest ondervraagt of die de doden raadpleegt.
12 Want ieder die deze dingen doet, is JAHWEH een gruwel…
afgoderij
Dood is in de bijbel werkelijk dood en vandaar de scherpe afwijzing van de Schrift als het gaat over het raadplegen van doden. De geesten die worden opgeroepen zijn leugengeesten, demonen. En dat wordt gelijkgesteld aan afgoderij: dat is JAHWEH een gruwel.
Opmerkelijk in dit verband, is dat de Grieken hun goden aanduidden als demonen. Als men zich in Athene afvraagt wie Paulus is, zeggen zij: hij schijnt een verkondiger van vreemde goden te zijn (Hand.17:18). Wat in de meeste vertalingen is weergegeven met goden, is het woord daimonion, dat vrijwel alle keren wordt vertaald met demonen (Matth.9:33; 12:24). Afgoden zijn demonen (vergelijk ook: 1 Kor.10:20). Spritisme en afgoderij zijn beiden terug te voeren op demonen.
Israël werd uit Egypte verlost en God bracht hen in het land Kanaän. Daar leefden volkeren die afgoden dienden en zelfs kinderoffers brachten. Blijkbaar werd er door deze volken ook spiritisme bedreven, want toen het volk de wet kreeg, stonden daar bepalingen in over het raadplegen van doden en waarzeggers en ook later in de Schrift wordt dit afgekeurd (Lev.20:6; 20:27; 1 Kron.10:13; Jes.8:19; Ez.20:31).