Gisteren was ik in een samenkomst en zei degene die voorging in gebed: “en dat wij hier met elkaar een goede dienst mogen hebben”. Ik hoor dat wel vaker dat men elkaar een goede dienst wenst of op andere manieren verwijst naar de samenkomst als een dienst.
ongezond
Dat is opmerkelijk, want nergens in de bijbel wordt een samenkomst van gelovigen ‘een dienst’ genoemd. Waar komt dit dan vandaan? Volgens de etymologie, dat is de wetenschap die zich bezighoudt met de oorsprong van woorden, heeft het woord haar oorsprong in godsdienstplechtigheden. Van Dale geeft dan ook als een betekenis van het woord dienst: de godsdienstoefening. Vandaar ook: een kerkdienst of zondagsdienst. Het zijn woorden met een religieuze oorsprong, waarin men met het woordgebruik afgedwaald is van de gezonde woorden van de Schrift. Het woord dienst komen we wel tegen in de Schrift, maar niet in verband met een samenkomst. Als we het wel voor een samenkomst gebruiken, is dat misplaatst.
onuitputtelijk
In de religieuze wereld, waar men spreekt van een dienst, is de bijeenkomst op zondag de godsdienstuitoefening. De rest van de week speelt het dan ook niet of nauwelijks een rol. Verbaasd was ik dan ook toen ik gisteren hoorde zeggen: “we gaan ons oppeppen dat we er weer een week tegen kunnen”. Want dit is illustratief voor godsdienstig denken. Het evangelie is geen stimulerend middel (‘pep’ is in de volksmond de aanduiding voor de drug amfetamine) dat ons even wat kracht geeft om de week door te komen. Het is geen opzweper of peptalk, maar een voortdurende en onuitputtelijke bron van kracht en blijdschap.
Gods woord bouwt op
Gods woord is dat waar wij elke dag uit leven en dus dagelijks brood (Ex.16; Joh.6:22-59). Het pept ons niet op, maar bouwt ons op en het voedt ons (op). Wanneer wij ons beseffen wie God is, dat uit Hem, door Hem en tot Hem alle dingen zijn (Rom.11:36), dan stellen we ons lichaam (beschikbaar) als levend, heilig en welgevallig offer voor God. Dát is onze logische dienst (Rom.12:1)!