We zagen al dat verschillende vertalingen de toespraak van Jezus in Mattheüs 24 en 25 benoemen als: Rede over de laatste dingen. De NBV-vertaling heeft boven Mattheüs 24 staan: de komst van de Mensenzoon. Daar gaat het natuurlijk ook over, want in Mattheüs 24:30 wordt beschreven hoe de Zoon van de mens verschijnt op de wolken van de hemel. Wij zouden dit Zijn wederkomst noemen.
einde van de wereld?
En over Zijn wederkomst zijn nogal wat misverstanden. Niet in de laatste plaats ingegeven door sommige bijbelvertalingen. Zo zet de Herziene Statenvertaling boven het gedeelte: de tekenen van het einde van de wereld.
De reden voor Jezus’ toespraak is dat de discipelen Jezus de tempel laten zien, waarop de Heer zegt dat deze verwoest zal worden (Matth.24:1-2). De discipelen stellen dan drie vragen: wanneer zullen deze dingen zijn? Wat is het teken van Uw (weder)komst (>parousia)? En: wat is het teken van de voleinding van de aeon? (Matth.24:3).
tijdperk
De (Herziene) Statenvertaling, NBG en NBV vertalen dit laatste met: einde van de wereld, maar dat is fout. In deze wereld zal immers het Koninkrijk van de Messias gevestigd gaan worden en dat is waar Mattheüs 24 over spreekt. Het spreekt niet over het einde van de wereld.
We zullen er nog uitgebreider op terugkomen, maar het Griekse woord aeon, dat hier vertaald is met wereld, betekent een tijdperk. De Telos vertaling geeft het dan ook weer met einde van de eeuw.
De bijbel noemt het tijdperk waarin we nu leven de boze aeon (>eeuw) en deze aeon zal worden opgevolgd door de toekomende aeon (Marc.10:30; Luk18:30). En dan is het logisch. Niet de wereld wordt beëindigd, maar het huidige tijdperk wordt voltooid en opgevolgd door een nieuw tijdperk.
Wat niet onvermeld mag blijven, is dat de vertalers van de gangbare vertalingen, zoals de Statenvertaling en NBG vertaling, het woord aeon, veruit de meeste keren hebben vertaald met eeuwigheid, maar dat konden ze hier niet doen, want dan zou er staan: het einde van de eeuwigheid. Het is erg belangrijk om dit begrip juist te verstaan. Als we afgaan op de vertalingen, worden we immers misleid.
duizend jaar
Dit nieuwe tijdperk, het tijdperk van de toekomende aeon, is de periode waarin Satan gebonden is, een aeon die duizend jaar zal duren (Opb.20:2). Mattheüs 24 beschrijft de overgang van deze huidige boze aeon, waarin de god van deze aeon, Satan (2 Kor.4:4), regeert, naar de toekomende aeon, waarin Satan gebonden zal zijn en de Messias zal regeren vanaf de troon van David in Jeruzalem over de hele aarde (Matth.19:28; 25:31; Luk.1:32).
Mattheüs 25
Verder is het goed om bij deze inleidende woorden te vermelden dat we het einde van Jezus’ rede pas vinden in Mattheüs 26:1, waar staat: En het gebeurde, wanneer Jezus al deze woorden tot een einde brengt…
Mattheüs 25, dat aanvangt met enkele gelijkenissen is óók onderdeel van deze toespraak en zou moeten worden gelezen in de context van Mattheüs 24.
Zo is de gelijkenis van de wijze en dwaze maagden geen verhaal dat zomaar uit de samenhang geplukt kan worden en op ons kan worden toegepast, maar staat er uitdrukkelijk bij: alsdan (>in die tijd) zal het Koninkrijk van de hemelen vergeleken worden met tien maagden (Matth.25:1).
Israël terzijde
In de komende blogs wil ik Mattheüs 24 en 25 bespreken. Dat het Joodse volk terzijde zou worden gesteld, vinden we vermeld in het voorgaande hoofdstuk, Mattheüs 23. Daar zullen we dan ook de bespreking aanvangen, omdat het de aanleiding is tot deze toespraak van Jezus.