De zoon van David, die hem opvolgde op de troon was Salomo. Maar David had meerdere zonen en één daarvan was Absalom. Van Absalom vinden we in de de bijbel niets negatiefs genoemd, integendeel: hij zag er goed uit, deed recht en nam het voor zijn zus op. Toch ‘weten’ we dat hij niet deugde.
type van de wet
Absalom is hiermee een type van de wet, want die is heilig, rechtvaardig en goed (Rom.7:12). Maar toch weten we dat de wet slechts zonde doet toenemen (Rom.5:20) en een vloek genoemd wordt (Gal.3:13). We vinden dan ook in 2 Samuël 15 beschreven dat Absalom recht sprak, oordeelde tussen geschillen in de poort, dat hij de drang had om te heersen en dat hij een gelofte had gedaan. Allemaal uitbeeldingen van de wet, of van een leven onder de wet.
2 Samuël 15
3 Absalom zei tegen hem: Zie, uw zaken zijn goed en rechtmatig, maar bij de koning vindt u niemand die u gehoor geeft.
Absalom vulde hiermee een gat dat zijn vader naliet en wat hij deed was goed en rechtmatig (de wet is rechtvaardig en goed). Absalom stal hiermee het hart van de mannen van Israël (2 Sam.15:6). Het volk Israël leeft dan ook tot vandaag onder de wet. Zoals Absalom een type is van het oude verbond, zo is David een type van het nieuwe verbond. David als type van het nieuwe verbond, regeerde in genade en kon dus geen wet laten gelden.
verborgen
Waar Absalom verschijnt en de heerschappij opeist, is er geen plaats voor David (2 Sam.15:14). David verbergt zich (2 Sam.17:9). Onder de wet is geen plaats voor Christus. Door het Joodse volk, levend onder de wet, werd de Here Jezus dan ook verworpen en gekruisigd. Sindsdien verbergt Hij zich, onttrokken aan het oog in de hemel. Maar juist door Zijn dood zal Israël worden verlost van de wet. Zoals Absalom met zijn lange haar vast kwam te zitten in een boom (hout) en stierf, zo stierf de Heer aan een kruis(hout). En met Hem de wet.
Kolossenzen 2
13 en Hij heeft (…)
14 het handschrift dat tegen ons getuigde, uitgewist. Dit handschrift met zijn bepalingen dat tegen ons was, en Hij heeft dat uit het midden weggenomen door het aan het kruis te nagelen.