In de kerkelijke traditie is men vreselijk aan de haal gegaan met deze verzen. Men zou zelfonderzoek moeten doen of men wel aan mag gaan aan de tafel van de Heer, of men wel waardig is en niet te zondig.
Maar als je deze verzen in het verband leest, is volstrekt helder waarover dit gaat. Er waren er in Korinthe die een gemeenschappelijke (!) maaltijd hielden en sommigen waren dronken, terwijl anderen honger hadden. Terwijl een maaltijd een uitbeelding is van eenheid. Net als het brood de uitbeelding is van het ene lichaam van Christus en de beker en de wijn spreken van de overwinning op de dood en het nieuwe leven dat wij ontvangen hebben. Wie dat niet ziet, eet onwaardig. Dat wil zeggen: die kent de waarde van die dingen niet.