De Korinthiërs waren niet geestelijke gericht, maar gericht op het vleselijke, ziels. Paulus noemt hen onmondigen (baby’s), die nog steeds melk nodig hebben en geen vast voedsel verdragen. Het drinken van melk is een nuttige en logische fase, maar die zou maar kort zijn. Een volwassene geeft de voorkeur aan vast voedsel. Wat dat vaste voedsel is, wordt onder andere duidelijk in de Hebreeën brief.