Verdrukking en lijden ervaren wij al snel als zwaar. Maar Paulus die uit ervaring veel meer dan ons wist wat verdrukking was, tapt uit een heel ander vaatje. Hij relativeert de verdrukking in het licht van de komende heerlijkheid. De verdrukking is licht en de heerlijkheid die ons te wachten staat zwaar, zo zegt hij:
2 Korinthe 4
17 Want onze kortstondige lichtheid van verdrukking, bewerkt voor ons, van overtreffing tot overtreffing, een aeonische zwaarte van heerlijkheid.
Paulus zet in dit vers een aantal dingen tegenover elkaar: verdrukking tegenover heerlijkheid, kortstondig tegenover aeonisch (dat wil zeggen: voor de toekomende aeonen = tijdperken)*** en lichtheid tegenover zwaarte. Waar het menselijk zou zijn om te klagen over een lange, zware verdrukking, draait Paulus deze zaak geheel om. Wij verwachten een aeonische zwaarte van heerlijkheid!
van overtreffing tot overtreffing
Maar hoe zit dat met de frase van overtreffing tot overtreffing? Is dit zomaar een figuurlijke uitspraak, of is dit letterlijk bedoeld? Ik denk ook letterlijk, want er wachten ons nog twee toekomende aeonen (Ef.2:7) nadat deze tegenwoordige boze aeon (Gal.1:4) zal zijn beëindigd: de toekomende aeon (Luk.18:30) en de aeon van de aeonen (Ef.3:21). Die laatste aeon zal de meest overtreffende aeon zijn van alle aeonen. Vandaar dat Paulus in 2 Kor.4:17 schrijft dat ons een aeonische zwaarte van heerlijkheid staat te wachten van overtreffing tot overtreffing.
De heerlijkheid van de toekomende aeon overtreft de heerlijkheid van de huidige aeon waarin onze heerlijkheid immers nog verborgen is. Maar de aeon van de aeonen zal de heerlijkheid van de toekomende aeon weer overtreffen. Wat een vooruitzicht!
***Aeonen zijn tijdperken met een begin en een einde. Dit begrip is helaas in de bijbelvertalingen willekeurig vertaald met telkens verschillende vertaalwoorden, zoals: eeuwigheid, wereld, voorgoed, eeuw, van oudsher, enz.
***Lees of kijk meer blogs en videos over de aeonen.