Mattheüs 26:1 einde toespraak

We zijn aan het einde gekomen van deze lange rede. Het is goed om ons tijdens het lezen van zowel Mattheüs 24, als Mattheüs 25, te blijven beseffen dat het hier een toespraak van de Heer betreft. Ook de gelijkenissen behoren tot wat de Heer uitsprak tot Zijn discipelen.

Met het volgende vers begint een nieuw hoofdstuk en daar wordt gezegd dat dit het einde is van Jezus’ toespraak.

Mattheüs 26
1 En het gebeurde, wanneer Jezus al deze woorden tot een einde brengt…

de dood teniet gedaan
Het einde van deze ‘rede over de laatste dingen’ handelt over de volkeren die geoordeeld worden (Matth.25:31-46). We hebben gezien dat zij zullen worden geworpen in de poel van vuur, zoals beschreven in Openbaring. Deze poel, of beter: het meer van het vuur, wordt ook de tweede dood genoemd (Opb.20:14). Maar is dit het einde? Nee, want Paulus ziet verder dan de toespraak van Jezus in deze hoofdstukken strekt en ook verder dan wat Johannes in Openbaring beschrijft. Hij maakt bekend dat de dood zal worden teniet gedaan.

1 Korinthe 15
22 Want net zoals in Adam allen sterven, zó zullen ook in Christus allen levend gemaakt worden.

Paulus verklaart hier dat zoals in Adam allen stervelingen zijn, zo ook in Christus allen levend gemaakt zullen worden. Het gaat hier niet om een opstanding zoals die voor de grote witte troon (Opb.20:11-12), want velen die daar opstaan, zullen alsnog sterven. Zij komen terecht in de tweede dood (Opb.20:14-15). Het betreft hier een levendmaking, zoals de Eersteling Christus is levend gemaakt.

23 Maar ieder in zijn eigen rangorde: de Eersteling Christus…

onvergankelijk
Allen worden levend gemaakt, maar in een bepaalde volgorde. Deze rangorde is niet het onderwerp van deze blog. Wat voor ons onderwerp relevant is, is dat de levendmaking geschiedt naar het voorbeeld van de Eersteling Christus. Hij werd opgewekt in onvergankelijk leven, de dood heerst niet meer over Hem (Rom.6:9). Levendmaking betreft: levend gemaakt worden in leven en onvergankelijkheid (2 Tim.1:10). Allen die in Adam sterven, zullen ook in Christus worden levend gemaakt in onvergankelijkheid.

(…)
25 Want Hij moet heersen, totdat Hij al Zijn vijanden onder zijn voeten heeft geplaatst.
26 De laatste vijand, de dood, wordt teniet gedaan…

de laatste vijand
Christus heerst totdat Hij alle vijanden onder Zijn voeten heeft gesteld. Als dat is gebeurd, draagt Hij een volmaakt Koninkrijk over aan God de Vader (:24). Wanneer bijna alles is onderschikt, is daar nog één laatste en ultieme vijand die tenslotte buiten werking wordt gesteld en tot niets gemaakt. Dat is de dood. Als de dood is teniet gedaan, zal er geen dood meer zijn. Dit is pas realiteit als elk schepsel dat in de dood was, leeft.

God alles in allen
Dan zijn alle vijanden onderschikt en zal de Zoon Zijn Koninkrijk overdragen aan de Vader en Zich onderschikken aan God. Dan is alles volbracht waartoe God Zijn Zoon had aangesteld.

(…)
28 En wanneer alles aan Hem onderschikt zal worden,
dán zal ook de Zoon zelf onderschikt worden aan Hem,
die alles aan Hem onderschikt,
opdat God zal zijn: alles in allen.