In deze serie blogs hebben we gezien wat de bijbel zegt over de dood. De Schrift is erg duidelijk in de beschrijving van wat de dood is en ook wat het niet is. Dood is de afwezigheid van leven. Zo makkelijk is het en een kind kan het begrijpen.
Maar omdat er zoveel misverstanden bestaan over de dood en deze ook nog eens hardnekkig en diepgeworteld zijn, hebben we een aantal teksten en geschiedenissen besproken, waarin men deze verkeerde inzichten over wat dood is, projecteert.
opstanding en levendmaking
De bijbel legt veel nadruk op opstanding en levendmaking, omdat het dé hoop is voor de doden. Denk aan 1 Korinthe 15 waar Paulus uitgebreid ingaat op het feit van de opstanding. Wat zou opstanding nog betekenen als de doden helemaal niet dood zijn, maar elders voortleven?
zaaien in verwachting
Wij zaaien onze doden als het ware door ze te begraven, zoals een zaadkorrel aan de aarde wordt toevertrouwd. Die zaadkorrel wordt levend en er komt een compleet nieuw lichaam uit: een plant. Zo begraven wij onze doden in de verwachting van de opstanding (1 Kor.15:37-44).
onze opstanding
Ook in 1 Thessalonicenzen 4, waar wordt gesproken over onze opstanding bij de wegrukking, zegt Paulus dat de doden in Christus zullen opstaan en tegelijk met degenen die levend zijn overgebleven bij Zijn komst, weggerukt zullen worden en gezamenlijk de Heer tegemoet gaan in de lucht (vers 13-18). Daarmee zouden we elkaar aanmoedigen en vertroosten. We gaan dus niet één voor één naar Hem toe, maar gezamenlijk. En dat is ook logisch als we weten wat het lichaam van Christus is, een onlosmakelijke eenheid.
Er zullen ongetwijfeld nog meer Schriftplaatsen zijn die in dit verband een bespreking verdienen. Mocht ik die zelf tegenkomen, of door anderen op gewezen worden, dan zullen we deze nog bespreken en toevoegen aan deze serie.