In Openbaring 6 is sprake van zielen, die gedood zijn om het woord van God en die van onder het altaar God aanroepen en vragen om rechtverschaffing. Maar hoe kan dat, als de doden niet leven en er geen communicatie is in de dood?
Openbaring 6
9 En wanneer Hij het vijfde zegel opende, zag ik onder het altaar de zielen van hen, die afgeslacht waren om het woord van God, en om het getuigenis dat zij hadden.
10 En zij riepen met luide stem, en zij zeiden: Tot wanneer, o heilige en waarachtige Eigenaar, oordeelt u niet, en verschaft u geen recht aan ons bloed bij hen, die op de aarde wonen?
11 En aan een ieder van hen werd een wit gewaad gegeven, en het werd tot hen uitgesproken, dat zij nog een korte tijd zouden rusten, totdat ook het getal van hun medeslaven en hun broeders compleet gemaakt zal worden, die gedood zouden worden, zoals ook zij.
zeven zegels
In Openbaring beschrijft Johannes zaken, die God hem liet zien, met betrekking tot de toekomst, in de dag van de Heer en die hij zag in geest (Opb.1:10). Wij zouden dit een visioen noemen.
Openbaring 6 is een verslag van hoe het Lam (Christus Jezus) de zeven zegels van een boekrol opent. Deze boekrol is de eigendomsakte van het land Israël (Jer.32:8-14). Alleen Hij is waardig de boekrol te openen. Het tweede tot en met het vierde zegel is een beschrijving van de grote verdrukking die over het Joodse volk zal komen, waarin velen zullen omkomen (Opb.6:3-8).
martelaren
Door de oproep van de twee getuigen (Openbaring 11) zullen in de grote verdrukking velen tot geloof komen, waarvan een deel het land uit zal vluchten (Matth.24:16; Opb.12:6). Een ander deel zal worden verdrukt in het land en velen zullen gedood worden (Opb.13:13). Deze gelovigen die worden gedood, zijn de martelaren die beschreven worden in Openbaring 6:9-11.
visioen
In Openbaring 6 is sprake van een visioen, waarin een altaar wordt gezien. Onder een altaar vinden we normaal gesproken het bloed van de slachtoffers. Maar hier is geen sprake van een letterlijk altaar, maar in dit visioen wordt een figuurlijk altaar gezien. Er wordt geen bloed gezien onder het altaar, maar zielen. Het zijn de zielen van slachtoffers die roepen om rechtverschaffing, “aan ons bloed“. Bloed en ziel zijn in de Schrift synonieme begrippen.
Leviticus 17 (NBG)
11 Want de ziel van het vlees is in het bloed en Ik heb het u op het altaar gegeven om verzoening over uw zielen te doen, want het bloed bewerkt verzoening door middel van de ziel.
We vinden in de bijbel dan ook een aantal keren dat bloed kan ‘spreken’. Ook dit is natuurlijk niet letterlijk, maar figuurlijk.
Genesis 4
10 En Hij zei: Wat heb jij gedaan? De stem van het bloed van jouw broer roept tot Mij vanaf de aardbodem.
Hebreeën 12
24 (…) en tot het bloed van de besprenkeling, dat betere dingen spreekt dan Abel.
beeld-spraak
Het bloed van de door zijn broer gedode Abel riep niet letterlijk tot Kaïn en ook spreekt ‘het bloed van de besprenkeling’ niet letterlijk. Het bloed van de besprenkeling is beeldspraak en ‘spreekt’ van iets anders: van het geslachte Lam. Het is overdrachtelijk taalgebruik. Zo is het ook in het beeld in Openbaring 6. Daar roepen in het visioen de zielen onder het altaar om rechtverschaffing.