de intertestamentaire periode

Wij leven in de dagen die voorafgaan aan de wederkomst van Christus. Beter is het te spreken van de openbaring van Jezus Christus (Opb.1:1).  De periode waar wij in leven wordt dan ook gekenmerkt door een verborgen Christus. Daarom wordt dit tijdvak in de Schrift aangeduid met de verborgenheid of het geheimenis (Kol.1:26).

God lijkt in deze tijd niet rechtstreeks in te grijpen en zich met deze wereld te bemoeien. De Schrift zegt hier zelf over dat God de mensheid heeft ‘overgegeven’ (Rom.1:24,28 en 26). De wereld redeneert God daarom weg en omarmt de evolutie theorie, of men verklaart dat God dood is.

Tussen-periode
Maar ook voorafgaand aan de ‘eerste komst’, de geboorte van Jezus, ging zo’n periode vooraf waarin God lijkt te zwijgen. Het is de periode tussen de boeken van het oude testament en het nieuwe testament. In onze bijbel doorgaans weergegeven met slechts een witte bladzijde. Toch is dit een tijdperk dat meer dan 400 jaren beslaat. In deze ’tussenperiode’ moet heel wat gebeurd zijn, want wie vanuit het oude testament verder leest in het nieuwe testament, merkt dat er heel wat veranderd is op het gebied van taal, cultuur, godsdienst, enz.
Over deze periode worden wel zaken voorzegd in de Schrift, bijvoorbeeld door de profeet Daniël, maar we vinden geen toevoeging van profetisch woord aan de Schrift uit deze tijd. Deze 400 jaren worden dan ook wel ‘de stille jaren’ genoemd.

Type
De intertestamentaire periode is een type van de periode van de verborgenheid. Beiden gaan vooraf aan de komst van Christus, in allebei lijkt God te zwijgen, beiden worden gekenmerkt door verborgenheid en men moet goed zoeken om er kennis van te nemen.
Maar ook een figuur als Antiochus Epiphanes leefde in deze tijd. Hij is een voorloper of voorafschaduwing van de mens van de wetteloosheid (2 Thess.2:3) die onthuld zal worden, vlak voor de openbaring van Christus.

Kortom: een interessante periode, die het onder-zoeken waard is!