Enige tijd geleden heb ik een serie blogs geschreven over het huwelijk. Naderhand ben ik regelmatig aan deze blogs herinnerd door lezers. Omdat het destijds een hele serie is geworden, leek het me goed om eens een samenvatting te maken van de belangrijkste punten voor ons in de praktijk. Een overzicht van alle blogs vind je hier.
één vlees
Man en vrouw zijn één. Dit is een Goddelijke inzetting “vanaf den beginne”. Deze eenheid zou niet verbroken worden (Gen.2:24, Matth.19:5-6, Marc.10:9). Het enige dat het huwelijk beëindigd, is de dood van één van de huwelijkspartners (Rom.7:2; 1 Kor.7:39).
oud en nieuw
Onder het oude verbond was een huwelijk, net als het oude verbond zelf, een voorwaardelijke zaak. Met andere woorden: een man kon zijn vrouw wegsturen met een scheidbrief (Deut.24:1) Wanneer hij dat gedaan had, mocht hij haar daarna zelfs niet meer terugnemen (Deut.24:4).
In het evangelie dat Paulus bekendmaakt, staat genade en verzoening centraal. Hij stelt het huwelijk voor als de eenheid tussen Hoofd en lichaam, Christus en de ecclesia ((Ef.5:31-32). Man en vrouw zijn één en kunnen niet gescheiden worden, zoals Christus en Zijn lichaam één zijn. Als je leeft uit genade en verzoening, wat zou dan een reden kunnen zijn om uit een huwelijk te stappen?
trouw
De basis van een huwelijk is trouw, vandaar dat het een trouw-erij heet. Niet onze gevoelens, of de positieve (of negatieve) eigenschappen van de ander bepalen de basis van een huwelijk. De houding van God naar Zijn schepping is de basis van ons leven en ons huwelijk. God is een God van trouw. Het evangelie van Paulus is dat er niets is dat God ervan weerhoudt om heel Zijn schepping met zich te verzoenen (2 Kor.5:19, Kol.1:20). Dat voorbeeld zouden wij volgen, zeker in ons huwelijk.
In 1 Korinthe 7 gaat Paulus het meest uitgebreid in op huwelijkse zaken:
1 Korinthe 7
10 En aan degenen, die getrouwd zijn, geef ik opdracht – niet ik, maar de Heer: Een vrouw zou niet van haar man gescheiden worden.
initiatief
Let op hoe het hier staat. In de meeste vertalingen lijkt de boodschap gericht tot de vrouw, de vrouw zou niet van haar man scheiden. Maar in de grondtekst staat het anders. Een vrouw zou “niet gescheiden worden” van haar man, ongeacht wie daarin het initiatief neemt.
Waneer er toch scheiding ontstaat, is Paulus duidelijk:
1 Korinthe 7
11 Maar in het geval dat zij gescheiden wordt, laat haar ongehuwd blijven, of laat haar met haar man verzoend worden. En een man zou zijn vrouw niet verlaten.
verzoening
Uit een huwelijk stappen is voor de gelovige geen optie. Gebeurt dit toch, dan zouden de huwelijkspartners gericht zijn op verzoening. Dat is waar het in het evangelie van Paulus om draait. God verzoent de wereld met zich, hoe zouden wij dan als gelovigen onverzoenlijk kunnen zijn? Hieruit volgt ook logischerwijze dat het zoeken naar een andere partner, of zelfs hertrouwen met een ander, voor de gelovige in die situatie geen optie is.
Wanneer een gelovige een ongelovige huwelijkspartner heeft en deze verlaat hem of haar, dan geeft Paulus aan daarin te berusten:
1 Korinthe 7
15 En indien de ongelovige scheidt, laat hem scheiden. De broeder of zuster is in dit geval niet gebonden (lett: ge-slaafd/als slaaf gebonden). God heeft ons in vrede geroepen.
vrede
Degene die scheidt, gelooft in ieder geval niet de dingen met betrekking tot het huwelijk die Paulus hier naar voren brengt. Paulus zegt hierover: laat maar gaan. Je hoeft dan niet alles op alles te zetten om de scheiding tegen te werken. Zo’n scheiding ontaardt al snel in een gevecht, maar God heeft ons in vrede geroepen.
De broeder of zuster is in dit geval niet gebonden betekent dat dit de enige uitzondering is, waarbij hertrouwen voor de gelovige een optie zou zijn.
Wanneer je door je ongelovige partner verlaten wordt, ben je niet meer als slaaf gebonden. Je bent dan dus vrij om te hertrouwen, want zou je dat niet zijn, dan ben je niet vrij en dus nog wél (als slaaf) gebonden. Je bent “bevrijdt” van alle banden van het huwelijk.
hertrouwen?
Nergens wordt in de brieven van Paulus hertrouwen na een scheiding zelfs maar genoemd. Het beginsel is dat een huwelijk slechts beëindigd wordt, als één van de huwelijkspartners overlijdt:
1 Korinthe 7
39 Een vrouw is gebonden door de wet, zolang haar man leeft; maar in het geval dat haar man is ontslapen, is zij vrij om getrouwd te worden, met wie zij wil, mits in de Heer.