Bestaat de hel? Het korte antwoord is: nee. Maar in het christendom wordt het bestaan van de hel nauwelijks ter discussie gesteld. Ook in veel andere religies is er sprake van een hel. De hel is het concept van een plek waar God de ongelovigen als straf naartoe stuurt en waar zij voor altijd zullen worden gepijnigd in vuur en vlammen. Een plek van nooit eindigend fysiek en mentaal lijden.
meer hel
Van tijd tot tijd zien we berichten in de christelijke media verschijnen van predikanten en theologen die vinden dat er meer over de hel gepredikt moet worden. De hel wordt verkondigd als een serieuze waarschuwing en als oproep om tot bekering te komen. Het ‘geloof’ dat dit oproept, is een geloof dat grotendeels gebaseerd is op angst en niet op besef van Gods onvoorwaardelijke liefde (1 Joh.4:18).
alzo lief heeft God de wereld
God houdt van deze wereld, zoveel dat Hij Zijn eniggeboren Zoon gegeven heeft, om die wereld te redden (Joh.3:16-17). God is almachtig, Hij kan alles wat Hij wil en Hij wil dat alle mensen gered worden (1 Tim.2:4). Stel je voor dat het God niet lukt om dit te bereiken. Dan zal het grootste deel van Zijn schepselen voor altijd gefolterd worden in het hellevuur. Zou God zelf daarvan niet het meeste te lijden hebben? Het grootste deel van het werk van Zijn handen is dan voor altijd verloren en in pijn en lijden.
vertalingen
Het leerstuk van de hel wordt onder andere in stand gehouden doordat verschillende woorden uit het Hebreeuws en Grieks, in de gangbare bijbelvertalingen worden weergegeven met ‘hel’. Al deze vertalingen zijn onjuist. Men zegt bijvoorbeeld dat niemand meer over de hel heeft gesproken dan Jezus. Maar dat is niet waar, Jezus heeft nooit gesproken over de hel. En dat is makkelijk aan te tonen en dat zullen we in de komende blogs ook doen.
diverse vertalingen
Het woord ‘hel’ komen we in de Statenvertaling 57 keer tegen: hel (44), helle (9) en helse (4). In de NBG vertaling is dit een stuk minder: 12 keer, en in de NBV vertaling nog maar 1 keer. Hoe kan dat?
In de Statenvertaling worden verschillende woorden vertaald met ‘hel’. In het oude testament is het soms de vertaling van het Hebreeuwse woord sheol. Maar sheol wordt ook vertaald met graf, iets totaal anders. In het nieuwe testament worden de Griekse woorden Gehenna, hades en tartarus vertaald met hel.
In de NBG vertaling vinden we in het oude testament geen woord dat weergegeven wordt met hel. Ook sheol niet, want dat wordt in de NBG vertaling consequent vertaald met dodenrijk. In het nieuwe testament wordt alleen het woord Gehenna twaalf keer weergegeven met ‘hel’.
In de NBV vertaling (2004) komen we het alleen tegen in Matth.23:15: ‘hellekind’ (letterlijk: zoon van Gehenna). In de herziening van de NBV vertaling (2021) is dit gecorrigeerd naar Gehenna en komt het woord ‘hel’ helemaal niet meer voor
verschillen
Deze grote verschillen in vertalingen zouden te denken moeten geven. Waarom vertaalt de Statenvertaling maar liefst vier verschillende woorden met ‘hel’? Zijn dat dan synonieme begrippen in de grondtalen? Of hebben de vertalers wellicht hun theologische overtuigingen in de vertaling geprojecteerd?
En zitten de NBG en NBV vertaling er dan helemaal naast als zij voor andere vertaalwoorden hebben gekozen? Of zitten zij juist goed en de Statenvertaling niet? Of is het nog anders?
In de komende blogs willen we dit allemaal gaan bezien. Elke bijbellezer die een vertaling gebruikt, zal met het begrip in aanraking komen. Dan is het essentieel om te weten wat er echt staat geschreven.