Van het zelfstandige naamwoord dat in Hebr.10:25 vertaald wordt met samenkomst of bijeenkomst (episunagoge, G1997), is een werkwoord afgeleid en dat werkwoord wordt vertaald met bijeenvergaderen (G1996). Eerder gaf ik al aan waar dit woord in de bijbel voorkomt (8x). Episunagoge is een versterking van sunagoge (G4863), dat meestal wordt weergegeven met verzamelen of vergaderen.
Maar ook het zelfstandig naamwoord dat in Hebr.10:25 wordt gebruikt in de term onze onderlinge bijeenkomst, komt nog een keer voor, namelijk in de 2e Thessalonicenzen brief:
2 Thessalonicenzen 2
1 Maar wij vragen jullie, broeders, ten behoeve van de aanwezigheid van onze Heer Jezus Christus en onze samenkomst tot Hem…
de hemel
In de vorige blog heb ik naar voren gebracht dat het niet nalatende onze eigen samenkomst (Hebr.10:25) parallel loopt aan laten wij dan met vrijmoedigheid naderen tot de troon van genade (Hebr.4:16). De troon van de genade wordt gesymboliseerd door het verzoendeksel op de ark van het verbond, die stond in het heilige der heiligen, het allerheiligst vertrek in de tabernakel. De tabernakel is een uitbeelding van de hemel (Hebr.8:2, 9:24).
de wegrukking
Ook het gebruik van het woord episunagoge in 2 Thess.2:1 is hiermee in lijn. In 2 Thessalonicenzen 2 geeft Paulus nadere uitleg over wat hij in zijn eerste brief aan de Thessalonicenzen naar voren had gebracht. Bij de komst (lett: aanwezigheid >parousia) van Christus, zullen de dan levend overgebleven gelovigen, samen met de op dat moment opgewekte doden, weggerukt worden de Heer tegemoet in de lucht (1 Thess.4:16-17). Deze gebeurtenis wordt wel de opname van de gemeente genoemd, maar de wegrukking is een beter passende term, omdat dat er letterlijk staat.
hemelse positie
Als de ecclesia, het lichaam van Christus, wordt weggerukt, zal zij haar hemelse positie innemen. En dan bedoel ik niet alleen als ‘plaats’, maar ook ook wat betreft functie. Wij zullen delen in alle beloften die aan Christus zijn gedaan (Ef.3:6) en samen met Hem de schepping, onderschikken, verzoenen, besturen, enz. Daarvoor moeten we Hem dus eerst tegemoet, om vervolgens vanaf dat moment altijd samen met Hem te zijn (1 Thess.4:17).
naderen tot de troon
In de beeldspraak van de tabernakel is onze eigen samenkomst een tot Hem naderen tot de troon van de genade (in de hemel). Dat is nu nog een geestelijke waarheid, want ons lichaam is nog op aarde. Maar 2 Thess.2:1 spreekt het over het moment waarop wij met onze lichamen zullen naderen tot Zijn troon (vgl: Opb.12:6) en fysiek, met een nieuw lichaam, de hemel zullen ingaan!
Het overeenkomstige woordgebruik in Hebr.10:25 en 2 Thess.2:1 is dan ook volstrekt logisch en in overeenstemming met elkaar. Het is niet zo dat Paulus in 2 Thess.2:1 spreekt over de wegrukking en de Hebreeën brief schrijver (waarvan ik geloof dat het ook Paulus was) het in Hebr.10:25 over iets heel anders heeft, zoals een kerkdienst, bijbelstudie, of wat voor bijeenkomst dan ook. Nee, beiden gaan over het naderen tot Gods troon, waar Christus is gezeten.