De bijbel is een bibliotheek van allerlei verschillende boeken, brieven, enz. van verschillende schrijvers over een lange periode en toch is het een geweldige eenheid. Slechts een betrekkelijk klein deel is rechtstreeks aan ons geschreven: de brieven van Paulus. Maar met de geheimen die Paulus onthult, completeerde hij het woord van God (Kol.1:26) en bracht het tot volheid. Hierdoor kunnen we heel de Schrift verstaan, die in de praktijk een veelvoud beslaat van de brieven van Paulus, want heel de Schrift is voor ons (2 Tim.3:16). Vanaf de eerste bladzijde van de bijbel, en ook op elke bladzijde, kunnen we de rijkdommen van het woord, die daar verborgen liggen, opdiepen. Zo ook in de geschiedenissen van Jozef.
Genesis 42
17 En hij zette hen gezamenlijk in bewaring, drie dagen lang.
18 En op de derde dag zegt Jozef tot hen: Doet dit, en leeft! Ik vrees de God.
gevangenschap
Jozef zet zijn broers in bewaring (>hechtenis) en zegt op de derde dag dat zij zullen leven. In de profetieën wordt Israëls verstrooiing onder de natiën voorgesteld als een gevangenschap (Deut.30:3; Jer.29:14), maar ook als een verblijf in de dood (Ez.37:12). Israëls nationale herstel wordt dan ook beschreven als een verrijzen uit de dood. God heeft Zijn aangezicht tijdelijk verborgen en de Messias heeft zich teruggetrokken in de hemel. Maar voor hoe lang?
Hosea 5
15 Ik zal heengaan en terugkeren naar mijn plaats, totdat zij schuld zullen erkennen, en mijn aangezicht zoeken. In hun benauwdheid zullen zij vroeg naar Mij zoeken.
Hosea 6
1 Komt! en laten wij terugkeren tot JAHWEH! Want Hij heeft in stukken gescheurd, en Hij zal ons genezen. Hij slaat, en Hij zal ons verbinden.
2 Hij zal ons na twee dagen levend maken, op de derde dag zal Hij ons oprichten, en wij zullen leven voor zijn aangezicht.
2000 jaar
“In hun benauwdheid zullen zij vroeg naar mij zoeken”. Eerder heb ik al laten zien dat de zeven magere jaren waarin deze geschiedenis zich afspeelt, een uitbeelding is van de tijd van benauwdheid voor Jakob (Jer.30:7; Matth.24:21).
Cryptisch wordt hier gesproken over een periode van twee dagen waarin Israël zou verblijven in de dood, ‘buiten het gezicht van JAHWEH’, Hij zou zich voor hen verbergen. Maar ná twee dagen zal Hij hen oprichten en zullen zij leven. Het zijn woorden die Petrus aan het einde van zijn leven verklaart. Petrus, die inmiddels bekend was met alle brieven van Paulus (2 Petr.3:16), onderwijst dat we moeten denken aan dagen van duizend jaar (2 Petr.3:8). Israël zou tweeduizend jaar verstrooid zijn onder de natiën en na tweeduizend jaar (na twee dagen, op de derde dag) hersteld worden. Die termijn is bijna verstreken!